AYŞENUR ÖZDEN, BİŞNEV DERGİ 1.SAYI YAZ 2021 Vedalar yorar insanı. En son birine ne zaman veda etmek zorunda kaldın? Hayır hayır aklına ilk gelen bir sevda bahsi olmasın. Demek istediğim, en son ne zaman bir ayrılığa mecbur bırakıldın? Gidenin arkasından yerle yeksan olmak makul mü?Vedalar hep birinin gitmesiyle mi mümkün olur? Bilinmezlik.Bundan birkaç yıl önce […]
FATMA ZEHRA GEDİK (AKYİĞİT) Gelip geçiyor önümden vakti gelen. Vakit gidiyor, Öyle dalıp giden gözlerime dargınım. Seçip geliyorken azrail melek alacağı nefsi, Bağrımda yanıp duran nefesim, Duracak diye bu telaşım nedir? Tebessüm, olduğu yerde düşüp kalacak gibi Sendeliyor dudağımın kenarında. Gözlerimde söndü sönecek bir mum alevi ürküyor; Güneşten, elektriğin gelmesinden… Vakti […]
MERAL YILDIZ İnsan dokunduğu her yerde parmak izlerini bırakır farkında bile olmadan. Kimi dokunuşları öyle şifalıdır ki bazen hayat kurtarır bir neşterin ucundan, bazen söylediği bir çift sözle kurtarır bir canı uçurumun kenarından. Öyle yaralar sarar ki ümitlerin tükendiği bir anda, yeniden filizlenir umudun çiçekleri… Hep böyle midir? Şifa mı saçar bu maharetli parmaklar? Yoksa […]
FATMA ZEHRA AKYİĞİT FeZA فضاء Ey! bir murâd ile Maksûd’a varan Yâr! Sarılmaz cânıma bir ağuş dahi illetim acz deyû sen gideli… Ey vuslatı sîneme uçmağ olan Yâr! Sarılmaz firâkıma bir kelâm dahi illetim sükût deyû Sen gideli… Ey bir nazarıyla ateşlerden gül deren Yâr! Sarılmaz gözde yaş selime Bir sâfî bakış dahi İlletim âmâ […]
ŞİMDİ!
FATMA ZEHRA AKYİĞİT Belki de bu kadar fazla kurallar planlar kurmaya gerek yoktur. Yaşamak, hâl-i hazırda öğretiyordur insana.İnsan, yaşamaya cesaret edemeyişinin ceremesini, bazen dünya ve içindekilerden çıkarıyordur bazen kendinden çıkarıyordur bazen en yakınlarından sevdiklerinden çıkarıyordur bazen…Ne bileyim.Yaşamak için nefes almak lazım, sonra o nefesi vermek lazım, tekrar tekrar. Belki de insanoğlunun en büyük imtihanlarından biridir […]
FATMA ZEHRA AKYİĞİT Sıcağın bağrı… Yayla mevsimi çoktan gelmiş. Kışın ılığa yazın serine alışmış bir yayla güzeli çocuk… Hiç yanmamış sarı sıcakta hiç donmamış kara soğukta. İlk baharı içinde kalmış, kalan son baharını yaşar gibi kalemi. Kışın okul yolunda yanakları buz gibi rüzgâr yanığı, yazın teni güneş kavruğu, sivrisineklerin boynundan öptüğü çocuk var bir de… […]
NEFESİ / ORHAN ÖZER Nice ana yürek dağlarKınalı kuzum der ağlarGeçit vermez karlı dağlarBekleme ana gelemem Göz açtırmaz tipi boranÇaresizlik bizi yoranOlmadı menzile varanBekleme ana gelemem Gözler oldu kan çanağıYakar soğuk al yanağıBekler şehadet durağıBekleme ana gelemem Emir verdi üst kumandanGizlice geçin ormandanYol görünmez sis dumandanBekleme ana gelemem Kalmadı dizde dermanımBitirdim ömür harmanımMeğer böyleymiş fermanımBekleme […]
ALEYNA GÜMÜŞ Üfleyip geçme, tanı karahindibayı… Küçükken tarlaların içinde ya da bir yolun kenarında gördüğüm ve koparıp üflemeyi en sevdiğim çiçekti. O bir anlık üfleyişle, etrafa yayılan tohumlarını izlemek büyük bir keyif verirdi bana. Zamanla bu çiçekle aramdaki bağ daha derin bir anlama dönüşmüştü. Her üflediğimde bir dilek tutar, tohumlarını gökyüzüne yollardım. Dileğimin gerçek olması […]
YAZAR: NUH PORTAKAL Birer birer sıfatlar kaybolur önceSoğuk isimler kalır sadeceKuru bir nefesten ibarettir her hece Artık işteş değildir fiillerİşine geldiği gibidir eylemler Ayrılık ani gelmez hiçbir zamanAkmaz sanılan yakan sıcak katranEzberlenmiş teselliler yankılanırGeçecek, bitecek, dayan, katlan Yanıltır kalabalıkSaklanSaklanSaklanBir avuç pişmanlıkGelmez zamanAnılar, anlarGözlerinde, yüzünde dağılanSaklanSaklanSaklan Vakit geçtir yâr, bir şiir kalır eldeİsmim ve sen dillerde […]
GÖKYÜZÜ TOPRAK KOKAR 